|
naam: Els Roos
woonplaats: Merksem geboortedatum: 28/07/1961 beroep: verpleegkundige radiotherapie |
Beelden waar ik trots op ben :
Klik op de beelden om ze in 't groot te bekijken...
Waarom koos je voor natuurfotografie ?
Ik heb altijd enorm genoten van de natuur. Als puber ging ik regelmatig in mijn eentje (of met de hond) wandelen of fietsen en genoot hier enorm van.
Met natuurfotografie ben ik pas in aanraking gekomen toen ik in 2008 naar een fotofestival van BVNF in Bornem ben geweest.
Mijn partner besloot toen om lid te worden en gaf mij ook een lidmaatschap cadeau.
Zelf fotografeerde ik toen helemaal nog niet maar genoot telkens weer van de prachtige foto’s die ik te zien kreeg.
Langzaamaan begon ik zelf ook te fotograferen, eerst met een geleend toestel en enkele jaren later kocht ik zelf ook een toestel.
In het begin fotografeerde ik enkel tijdens onze jaarlijkse vakantie maar enkele jaren later kreeg ik het fotografievirus te pakken.
Wat is het beste aan natuurfotografie ?
Het één zijn met de natuur.
Als ik in de natuur loop kan ik mij zo verwonderen over de kleine dingen.
Een ontmoeting met een ree, vos, eekhoorn of vlinders en libellen zien vliegen, een mistig landschap waar stilaan de zon doorprikt, al die mooie momenten daar word ik zo blij van.
Ik ben er ook van overtuigd dat wij natuurfotografen met onze beelden de mensen meer bewust kunnen maken van de pracht maar ook de kwetsbaarheid van de natuur en dat we met meer respect hiermee moeten omgaan.
Wat steekt je tegen aan natuurfotografie ?
Ik ben iemand die vrij veel slaap nodig heeft. Het zeer vroeg moeten opstaan om bij het mooie licht van het gouden uurtje of zelfs nog vroeger tijdens het blauwe uurtje al ter plaatse zijn valt soms zwaar, zeker na een week werken.
Wanneer ik dan toch zo vroeg ben opgestaan en ik zie het licht worden, die subtiele kleuren, de natuur die tot leven komt, de vogels die beginnen te zingen, dan weet ik dat het de moeite waard is geweest en heb ik genoten van elk moment.
Wat is je favoriete onderwerp ?
Eigenlijk is er niet echt een bepaald onderwerp dat er specifiek uitspringt en mag ik mijzelf wel een beetje een allround fotograaf noemen.
Ik hou erg van macrofotografie maar ook van vogels en zoogdieren. Meer en meer spreekt ook de landschapsfotografie mij aan.
Nachtfotografie vind ik ook heel boeiend maar dan moet je weer aan slaap inboeten hé.
Af en toe doe ik ook wel aan stads- of straatfotografie.
Wat is je favoriete bestemming ?
Ik ga heel graag naar Afrika, olifanten, leeuwen, zebra’s ….. zijn zo’n machtige dieren.
Je kan niet geloven dat sommige mensen deze beesten zomaar voor de fun afmaken.
Maar ik blijf ook graag dichtbij huis fotograferen. Ook in België of Europa kan je prachtige foto’s maken.
Wat zit er in je fototas ?
Dit is afhankelijk van wat ik ga fotograferen. Ik werk met Nikon materiaal.
Voor vogelfotografie heb ik een 80 – 400 mm en 500 mm lens, voor macrofotografie een sigma 105 mm.
Wanneer ik landschappen ga fotograferen neem ik mijn 18 – 35 mm en de 80 – 400 mm lens mee.
Voor nachtfotografie gebruik ik een Samyang 14 mm lens die zeer lichtgevoelig is.
Verder heb ik in 2016 geïnvesteerd in een set filters.
Mijn beste foto is:
Ik heb altijd enorm genoten van de natuur. Als puber ging ik regelmatig in mijn eentje (of met de hond) wandelen of fietsen en genoot hier enorm van.
Met natuurfotografie ben ik pas in aanraking gekomen toen ik in 2008 naar een fotofestival van BVNF in Bornem ben geweest.
Mijn partner besloot toen om lid te worden en gaf mij ook een lidmaatschap cadeau.
Zelf fotografeerde ik toen helemaal nog niet maar genoot telkens weer van de prachtige foto’s die ik te zien kreeg.
Langzaamaan begon ik zelf ook te fotograferen, eerst met een geleend toestel en enkele jaren later kocht ik zelf ook een toestel.
In het begin fotografeerde ik enkel tijdens onze jaarlijkse vakantie maar enkele jaren later kreeg ik het fotografievirus te pakken.
Wat is het beste aan natuurfotografie ?
Het één zijn met de natuur.
Als ik in de natuur loop kan ik mij zo verwonderen over de kleine dingen.
Een ontmoeting met een ree, vos, eekhoorn of vlinders en libellen zien vliegen, een mistig landschap waar stilaan de zon doorprikt, al die mooie momenten daar word ik zo blij van.
Ik ben er ook van overtuigd dat wij natuurfotografen met onze beelden de mensen meer bewust kunnen maken van de pracht maar ook de kwetsbaarheid van de natuur en dat we met meer respect hiermee moeten omgaan.
Wat steekt je tegen aan natuurfotografie ?
Ik ben iemand die vrij veel slaap nodig heeft. Het zeer vroeg moeten opstaan om bij het mooie licht van het gouden uurtje of zelfs nog vroeger tijdens het blauwe uurtje al ter plaatse zijn valt soms zwaar, zeker na een week werken.
Wanneer ik dan toch zo vroeg ben opgestaan en ik zie het licht worden, die subtiele kleuren, de natuur die tot leven komt, de vogels die beginnen te zingen, dan weet ik dat het de moeite waard is geweest en heb ik genoten van elk moment.
Wat is je favoriete onderwerp ?
Eigenlijk is er niet echt een bepaald onderwerp dat er specifiek uitspringt en mag ik mijzelf wel een beetje een allround fotograaf noemen.
Ik hou erg van macrofotografie maar ook van vogels en zoogdieren. Meer en meer spreekt ook de landschapsfotografie mij aan.
Nachtfotografie vind ik ook heel boeiend maar dan moet je weer aan slaap inboeten hé.
Af en toe doe ik ook wel aan stads- of straatfotografie.
Wat is je favoriete bestemming ?
Ik ga heel graag naar Afrika, olifanten, leeuwen, zebra’s ….. zijn zo’n machtige dieren.
Je kan niet geloven dat sommige mensen deze beesten zomaar voor de fun afmaken.
Maar ik blijf ook graag dichtbij huis fotograferen. Ook in België of Europa kan je prachtige foto’s maken.
Wat zit er in je fototas ?
Dit is afhankelijk van wat ik ga fotograferen. Ik werk met Nikon materiaal.
Voor vogelfotografie heb ik een 80 – 400 mm en 500 mm lens, voor macrofotografie een sigma 105 mm.
Wanneer ik landschappen ga fotograferen neem ik mijn 18 – 35 mm en de 80 – 400 mm lens mee.
Voor nachtfotografie gebruik ik een Samyang 14 mm lens die zeer lichtgevoelig is.
Verder heb ik in 2016 geïnvesteerd in een set filters.
Mijn beste foto is:
Waarom vind je dat je beste foto ?
Toen ik naar de berggorilla’s ging had ik vooraf gehoopt dat ik een gorilla kon fotograferen waarbij juist het licht op het oog viel van dit geweldig dier.
Heel even deed deze situatie zich voor.
Gelukkig kon ik dit net fotograferen want een fractie later was het licht terug verdwenen.
Ook leuk aan dit beeld is dat op onze tentoonstelling in 2014 tijdens het Lowland Photofestival in Bornem deze foto de derde plaats kreeg bij de publieksprijs.
Kon de foto beter ?
Dat denk ik wel. Alleen al de moderne apparatuur die veel beter presteert in moeilijke licht situaties geeft meer mogelijkheden.
Hoe was de situatie achter de scene ?
Met 8 mensen maakten we een trekking naar een groep gehabitueerde berggorilla’s onder begeleiding van ervaren trekkers.
De spoorzoekers waren ’s morgensvroeg al vertrokken zodat we wisten in welke richting we moesten vertrekken.
Voor je op trekking mag wordt je zorgvuldig op de hoogte gebracht van de strikte gedragsregels waaraan je je moet houden wanneer je bij deze imposante dieren bent.
Vanaf het moment dat de dieren gevonden zijn mag je een uurtje bij hen vertoeven.
Het geeft je echt wel kippenvel om zo dichtbij deze krachtpatsers te zijn.
En toch heb je een dubbel gevoel.
Doordat de gorilla’s geleerd hebben om geen schrik te hebben voor de mens kan dit een ernstige bedreiging voor hen vormen want niet iedereen is zo vredelievend en er lopen nog steeds stropers rond.
Ze durven zich ook steeds verder van hun relatief veilige habitat te begeven en een bezoek brengen aan dorpen of akkers op zoek naar voedsel.
Alhoewel boeren vergoed worden voor geleden schade zien ze de gorilla’s niet graag komen en lopen ze het gevaar gedood te worden door een boze menigte.
Hier schuilt ook een tweede gevaar, vermits zij nauw verwant zijn aan de mens zijn ze zeer vatbaar voor ziektes die wij kunnen overdragen aan hen.
Een bezoekje aan de gorilla’s wanneer je verkouden bent is dan ook uitgesloten.
De omstandigheden waarin deze foto genomen is was best uitdagend.
Vermits we in een regenwoud zaten waren de lichtomstandigheden alles behalve ideaal. Ik heb hier dan ook moeten gebruik maken van hoge iso.
Met welke uitrusting werd deze foto genomen ?
Nikon D 200, 1/125 sec, f 11, iso 1600, 105 mm
Toen ik naar de berggorilla’s ging had ik vooraf gehoopt dat ik een gorilla kon fotograferen waarbij juist het licht op het oog viel van dit geweldig dier.
Heel even deed deze situatie zich voor.
Gelukkig kon ik dit net fotograferen want een fractie later was het licht terug verdwenen.
Ook leuk aan dit beeld is dat op onze tentoonstelling in 2014 tijdens het Lowland Photofestival in Bornem deze foto de derde plaats kreeg bij de publieksprijs.
Kon de foto beter ?
Dat denk ik wel. Alleen al de moderne apparatuur die veel beter presteert in moeilijke licht situaties geeft meer mogelijkheden.
Hoe was de situatie achter de scene ?
Met 8 mensen maakten we een trekking naar een groep gehabitueerde berggorilla’s onder begeleiding van ervaren trekkers.
De spoorzoekers waren ’s morgensvroeg al vertrokken zodat we wisten in welke richting we moesten vertrekken.
Voor je op trekking mag wordt je zorgvuldig op de hoogte gebracht van de strikte gedragsregels waaraan je je moet houden wanneer je bij deze imposante dieren bent.
Vanaf het moment dat de dieren gevonden zijn mag je een uurtje bij hen vertoeven.
Het geeft je echt wel kippenvel om zo dichtbij deze krachtpatsers te zijn.
En toch heb je een dubbel gevoel.
Doordat de gorilla’s geleerd hebben om geen schrik te hebben voor de mens kan dit een ernstige bedreiging voor hen vormen want niet iedereen is zo vredelievend en er lopen nog steeds stropers rond.
Ze durven zich ook steeds verder van hun relatief veilige habitat te begeven en een bezoek brengen aan dorpen of akkers op zoek naar voedsel.
Alhoewel boeren vergoed worden voor geleden schade zien ze de gorilla’s niet graag komen en lopen ze het gevaar gedood te worden door een boze menigte.
Hier schuilt ook een tweede gevaar, vermits zij nauw verwant zijn aan de mens zijn ze zeer vatbaar voor ziektes die wij kunnen overdragen aan hen.
Een bezoekje aan de gorilla’s wanneer je verkouden bent is dan ook uitgesloten.
De omstandigheden waarin deze foto genomen is was best uitdagend.
Vermits we in een regenwoud zaten waren de lichtomstandigheden alles behalve ideaal. Ik heb hier dan ook moeten gebruik maken van hoge iso.
Met welke uitrusting werd deze foto genomen ?
Nikon D 200, 1/125 sec, f 11, iso 1600, 105 mm