|
naam: Jos Maes
Woonplaats: Bornem Geboren: 25/05/1950 Beroep: Grafisch technicus |
Beelden waar ik trots op ben :
Klik op de beelden om ze in 't groot te bekijken...
Waarom koos je voor natuurfotografie ?
Ik groeide op in een landbouwersgezin, waar de belangen “van het in de natuur werken” primeerden boven het genieten ervan. Na mijn studies kwam ik via een werkmakker in contact met fotografie. Hij gaf me wat tips en door mijn grafische opleiding en beroep was de voeling met compositie en kleur nooit veraf. Omdat de natuur me toen al het meest aansprak werd ik lid van de plaatselijke Wielewaal afdeling, nu Natuurpunt. Ondanks dat in die periode de meeste aandacht uitging naar vogelbescherming, hoopte ik via dit lidmaatschap meerdere locaties te kunnen bezoeken om op die manier meer van de natuur te kunnen fotograferen.
Wat is het beste aan natuurfotografie ?
Momenten meemaken ... mogen deel uitmaken van .... genieten van de natuur. Kortom, is het vooral “beleven”. Al die indrukken kunnen vastleggen, koesteren en delen. Zelfs als je door fikse regenbuien overvallen wordt, kan dit enorm meevallen. Ik herinner me nog een foto-uitstap in onze Ardennen, waar de hemelsluizen open gingen boven een prachtig herfstbos. Goed ingeduffeld en gans alleen met enkel vallende regendruppels op de bosbodem. Ondanks de regen werd het stil om me heen en voelde ik me op dat moment één met de natuur!
Wat steekt je tegen aan natuurfotografie ?
Op zich niet veel. Het liefst trek ik er alleen op uit. Dan beleef ik de natuur het meest intens.
Wat is je favoriete onderwerp ?
Meer en meer behoren alle onderwerpen tot de favorieten. Een verzameling ervan in een AV voorstelling presenteren doe ik nog het liefst. Dit is mijn manier om de schoonheid, dat gevoel, die ontroering, die rustige eenvoud en sfeer over te brengen. Tegelijk worden die momenten steeds opnieuw beleeft. Als ik daarmee een publiek kan boeien en daarnaast ook de kwetsbaarheid ervan kan overbrengen, hoop ik dat mensen met meer respect naar de natuur gaan kijken en er ook mee omgaan.
Wat is je favoriete bestemming ?
Ik heb niet bepaald een voorkeur, maar naar het Noorden zou ik wel eens willen. In de natuur dicht bij huis valt echter ook veel te beleven. Bovendien leer je door regelmatige bezoeken aan een gebied, de omstandigheden, de gewoontes en gedragingen van dieren beter kennen, waardoor je onderwerpen “anders” in beeld kan brengen. En als het dan toch nog tegenzit, kan je nog altijd opnieuw proberen. Een gezegde dat me ook een beetje typeert: Wie het mos niet eert... is het bos niet weert.
Wat zit er in je fototas ?
Canon 5D en 7D / 70 – 300 mm. / 17 - 40 mm. / 100 mm macro + hoekzoeker en een set tussenringen.
Mijn beste foto is:
Ik groeide op in een landbouwersgezin, waar de belangen “van het in de natuur werken” primeerden boven het genieten ervan. Na mijn studies kwam ik via een werkmakker in contact met fotografie. Hij gaf me wat tips en door mijn grafische opleiding en beroep was de voeling met compositie en kleur nooit veraf. Omdat de natuur me toen al het meest aansprak werd ik lid van de plaatselijke Wielewaal afdeling, nu Natuurpunt. Ondanks dat in die periode de meeste aandacht uitging naar vogelbescherming, hoopte ik via dit lidmaatschap meerdere locaties te kunnen bezoeken om op die manier meer van de natuur te kunnen fotograferen.
Wat is het beste aan natuurfotografie ?
Momenten meemaken ... mogen deel uitmaken van .... genieten van de natuur. Kortom, is het vooral “beleven”. Al die indrukken kunnen vastleggen, koesteren en delen. Zelfs als je door fikse regenbuien overvallen wordt, kan dit enorm meevallen. Ik herinner me nog een foto-uitstap in onze Ardennen, waar de hemelsluizen open gingen boven een prachtig herfstbos. Goed ingeduffeld en gans alleen met enkel vallende regendruppels op de bosbodem. Ondanks de regen werd het stil om me heen en voelde ik me op dat moment één met de natuur!
Wat steekt je tegen aan natuurfotografie ?
Op zich niet veel. Het liefst trek ik er alleen op uit. Dan beleef ik de natuur het meest intens.
Wat is je favoriete onderwerp ?
Meer en meer behoren alle onderwerpen tot de favorieten. Een verzameling ervan in een AV voorstelling presenteren doe ik nog het liefst. Dit is mijn manier om de schoonheid, dat gevoel, die ontroering, die rustige eenvoud en sfeer over te brengen. Tegelijk worden die momenten steeds opnieuw beleeft. Als ik daarmee een publiek kan boeien en daarnaast ook de kwetsbaarheid ervan kan overbrengen, hoop ik dat mensen met meer respect naar de natuur gaan kijken en er ook mee omgaan.
Wat is je favoriete bestemming ?
Ik heb niet bepaald een voorkeur, maar naar het Noorden zou ik wel eens willen. In de natuur dicht bij huis valt echter ook veel te beleven. Bovendien leer je door regelmatige bezoeken aan een gebied, de omstandigheden, de gewoontes en gedragingen van dieren beter kennen, waardoor je onderwerpen “anders” in beeld kan brengen. En als het dan toch nog tegenzit, kan je nog altijd opnieuw proberen. Een gezegde dat me ook een beetje typeert: Wie het mos niet eert... is het bos niet weert.
Wat zit er in je fototas ?
Canon 5D en 7D / 70 – 300 mm. / 17 - 40 mm. / 100 mm macro + hoekzoeker en een set tussenringen.
Mijn beste foto is:
Waarom vind je dat je beste foto ?
Nooit eerder kreeg ik een ree voor de lens. Telkens je een beeld kan maken van iets waar je al lang hebt naar uitgekeken, is de voldoening des te groter. Zeker als je het niet verwacht en het plots toch gebeurt. Even mogen deel uitmaken van hun wereld... dat zijn momenten om te koesteren, die bijblijven en waar ik nog intens van geniet, telkens ik de foto zie.
Kon de foto beter ?
Natuurlijk. Over elke foto valt wel iets te zeggen. Door het weinige licht en de nogal ruisgevoelige camera kon ik de ruis in de achtergrond niet vermijden. Die gaat gelukkig echter verloren door de nieuwsgierige pose van deze ree, die juist komt piepen tussen het wuivende gras.
Hoe was de situatie achter de scene ?
Op een zwoele juli-avond liep ik langs een met knotwilgen omzoomde rand van een weide. Het was al na negen en het licht begon langzaam te temperen. Ik wist dat hier eerder al reeën waren gespot; daarom wandelde ik voorzichtig het slingerende pad af. Plotseling kreeg ik dit diertje in de gaten. Midden in de wei, met aan de ene zijde een spoorweg en aan de andere kant een met struikgewas omgeven bosrand. Behoedzaam verschuilde ik me achter een knotwilg en nam vlug een aantal foto’s. Gelukkig kreeg deze ree me niet in de gaten. Wat wel gebeurde, kon ik nauwelijks geloven. Langzaam begon het dier zich in de richting van het klikkend geluid van mijn fototoestel te bewegen. Ik moest snel handelen en door het steeds flauwer wordende licht, dreef ik de gevoeligheid zelfs zodanig op, dat ik even vreesde dat er teveel ruis zou achterblijven. En de ree ... die bleef maar dichter en dichter komen tot ze uiteindelijk op een vijftal meter van me bleef staan! Ik mocht een aantal foto’s maken van een alsmaar nieuwsgieriger wordende reegeit. Op het juiste moment kwam ze vanachter de graspluimen en keek verwonderd in de lens. Dat was het moment waarop ik afdrukte met dit als resultaat.
Met welke uitrusting werd deze foto genomen ?
Canon 7D / EF 70- 300mm f/4-5.6L IS USM / 1/50 sec bij f 5,6 / Iso 1000
Nooit eerder kreeg ik een ree voor de lens. Telkens je een beeld kan maken van iets waar je al lang hebt naar uitgekeken, is de voldoening des te groter. Zeker als je het niet verwacht en het plots toch gebeurt. Even mogen deel uitmaken van hun wereld... dat zijn momenten om te koesteren, die bijblijven en waar ik nog intens van geniet, telkens ik de foto zie.
Kon de foto beter ?
Natuurlijk. Over elke foto valt wel iets te zeggen. Door het weinige licht en de nogal ruisgevoelige camera kon ik de ruis in de achtergrond niet vermijden. Die gaat gelukkig echter verloren door de nieuwsgierige pose van deze ree, die juist komt piepen tussen het wuivende gras.
Hoe was de situatie achter de scene ?
Op een zwoele juli-avond liep ik langs een met knotwilgen omzoomde rand van een weide. Het was al na negen en het licht begon langzaam te temperen. Ik wist dat hier eerder al reeën waren gespot; daarom wandelde ik voorzichtig het slingerende pad af. Plotseling kreeg ik dit diertje in de gaten. Midden in de wei, met aan de ene zijde een spoorweg en aan de andere kant een met struikgewas omgeven bosrand. Behoedzaam verschuilde ik me achter een knotwilg en nam vlug een aantal foto’s. Gelukkig kreeg deze ree me niet in de gaten. Wat wel gebeurde, kon ik nauwelijks geloven. Langzaam begon het dier zich in de richting van het klikkend geluid van mijn fototoestel te bewegen. Ik moest snel handelen en door het steeds flauwer wordende licht, dreef ik de gevoeligheid zelfs zodanig op, dat ik even vreesde dat er teveel ruis zou achterblijven. En de ree ... die bleef maar dichter en dichter komen tot ze uiteindelijk op een vijftal meter van me bleef staan! Ik mocht een aantal foto’s maken van een alsmaar nieuwsgieriger wordende reegeit. Op het juiste moment kwam ze vanachter de graspluimen en keek verwonderd in de lens. Dat was het moment waarop ik afdrukte met dit als resultaat.
Met welke uitrusting werd deze foto genomen ?
Canon 7D / EF 70- 300mm f/4-5.6L IS USM / 1/50 sec bij f 5,6 / Iso 1000