|
Naam : Patricia Zwierski
Woonplaats : Burcht Geboren : Merksem, 24/09/1964 Beroep : SAP key user bij TotalEnergies Refinery Antwerpen |
Beelden waar ik trots op ben :
Klik op de beelden om ze in 't groot te bekijken...
Waarom koos je voor natuurfotografie?
Als kind ging ik úúúren, zelfs dááágen in de natuur wandelen met mijn grootvader. Hij had altijd over al wat we tegenkwamen wat te vertellen. Als jongvolwassene kreeg ik een tweedehandse analoge Olympus-body van een vriend. Eerst probeerde ik zo’n beetje vanalles uit : portretfotografie, studio, architectuur, landschappen, macro, …., heel amateuristisch allemaal en zonder enige technische kennis. Leuk, dat wel. Later, pas na mijn 35ste toen ik had leren duiken, begon ik onder water te fotograferen. Een wereld ging voor mij open.
Wat is het beste aan natuurfotografie?
De focus. Aanvankelijk genoot ik ervan om het (kleine) onderwaterleven uitvergroot te bekijken door het oculair, zonder afgeleid te worden door de omgeving. Het resultaat was slechts bijzaak en diende vooral om te kunnen determineren en details te ontdekken die ik met het blote oog in een immer bewegende zee niet zag. Pas later werd het ook een uitdaging om er ook een mooi beeld van te maken.
Nadat ik gestopt was met duiken, ben ik boven water de natuur beginnen fotograferen. Ik geniet nog steeds van de focus op een onderwerp, maar apprecieer vooral ook de nieuwe en onverwachte ontmoetingen.
Wat steekt je tegen aan natuurfotografie?
Echt tegensteken is misschien overdreven, maar ik merk dat ik het moeilijker heb met landschappen om daarvan de indruk die dat op mij maakt met alle grootsheid en schoonheid weer te geven.
Of moet ik dan toch voor de nabewerking gaan? Waarom moeten we met alle moderne technologie toch nog steeds hooglichten dempen, schaduwen optrekken, nevel wegnemen, kleuren accentueren, ruis verminderen, extra verscherpen, …. wanneer we natuurgetrouwe beelden willen weergeven? Ideaal zou zijn : eventueel enkel een beetje bijsnijden en klaar.
Wat is je favoriete onderwerp?
Dieren. Hoofdzakelijk fotografeer ik vogels en insecten, maar als ik andere dieren tegenkom, laat ik de kans ook niet onbenut. Het leuke aan dieren is de onvoorspelbaarheid, het zijn modellen die niet te regisseren zijn. Vanuit een schuilhut is het ook een ontzettend privilege om in het privé-leven van andere soorten levende wezens te mogen meekijken. Ze realiseren zich dan niet altijd dat jij er ook bent en gedragen zich toch wel anders dan wanneer ze je zien.
Wat is je favoriete bestemming?
Overal waar er natuur te vinden is, dus de ganse wijde wereld, toch? In zoverre het praktisch mogelijk is om er te geraken, uiteraard, maar reizen is echt wel een favoriete bezigheid.
Als ik niet op reis ben, dan is er in de omgeving ook wel altijd wat te fotograferen. Dicht bij ons zijn de Kruibeekse Polders, een mooi overstromingsgebied dat habitat biedt aan een heel scala van soorten. Maar fotograferen kan ook in het groen achter de hoek of vanop het jaagpad langsheen de Schelde. Als ik het op voorhand kan inplannen, huur ik ook al eens graag een fotohut …
Wat zit er in je fototas?
Liefst zo weinig mogelijk, want ik zeul niet graag met veel gewicht. Als het even kan, dan slechts 1 body Nikon Z8 met bij voorkeur de Z-lens 100-400mm. Maar afhankelijk van de bestemming en het doel komt daar een Nikon Z7II met Z-lens 24-120mm bij en/of een éénpoot-statief (Manfrotto) met
Wimberley-kop, een klein driepootstatief (Leofoto) of de grote driepoot (Benro) met een Sirui schommelkop. Ook een dekentje mag niet ontbreken!
Mijn beste foto is :
Als kind ging ik úúúren, zelfs dááágen in de natuur wandelen met mijn grootvader. Hij had altijd over al wat we tegenkwamen wat te vertellen. Als jongvolwassene kreeg ik een tweedehandse analoge Olympus-body van een vriend. Eerst probeerde ik zo’n beetje vanalles uit : portretfotografie, studio, architectuur, landschappen, macro, …., heel amateuristisch allemaal en zonder enige technische kennis. Leuk, dat wel. Later, pas na mijn 35ste toen ik had leren duiken, begon ik onder water te fotograferen. Een wereld ging voor mij open.
Wat is het beste aan natuurfotografie?
De focus. Aanvankelijk genoot ik ervan om het (kleine) onderwaterleven uitvergroot te bekijken door het oculair, zonder afgeleid te worden door de omgeving. Het resultaat was slechts bijzaak en diende vooral om te kunnen determineren en details te ontdekken die ik met het blote oog in een immer bewegende zee niet zag. Pas later werd het ook een uitdaging om er ook een mooi beeld van te maken.
Nadat ik gestopt was met duiken, ben ik boven water de natuur beginnen fotograferen. Ik geniet nog steeds van de focus op een onderwerp, maar apprecieer vooral ook de nieuwe en onverwachte ontmoetingen.
Wat steekt je tegen aan natuurfotografie?
Echt tegensteken is misschien overdreven, maar ik merk dat ik het moeilijker heb met landschappen om daarvan de indruk die dat op mij maakt met alle grootsheid en schoonheid weer te geven.
Of moet ik dan toch voor de nabewerking gaan? Waarom moeten we met alle moderne technologie toch nog steeds hooglichten dempen, schaduwen optrekken, nevel wegnemen, kleuren accentueren, ruis verminderen, extra verscherpen, …. wanneer we natuurgetrouwe beelden willen weergeven? Ideaal zou zijn : eventueel enkel een beetje bijsnijden en klaar.
Wat is je favoriete onderwerp?
Dieren. Hoofdzakelijk fotografeer ik vogels en insecten, maar als ik andere dieren tegenkom, laat ik de kans ook niet onbenut. Het leuke aan dieren is de onvoorspelbaarheid, het zijn modellen die niet te regisseren zijn. Vanuit een schuilhut is het ook een ontzettend privilege om in het privé-leven van andere soorten levende wezens te mogen meekijken. Ze realiseren zich dan niet altijd dat jij er ook bent en gedragen zich toch wel anders dan wanneer ze je zien.
Wat is je favoriete bestemming?
Overal waar er natuur te vinden is, dus de ganse wijde wereld, toch? In zoverre het praktisch mogelijk is om er te geraken, uiteraard, maar reizen is echt wel een favoriete bezigheid.
Als ik niet op reis ben, dan is er in de omgeving ook wel altijd wat te fotograferen. Dicht bij ons zijn de Kruibeekse Polders, een mooi overstromingsgebied dat habitat biedt aan een heel scala van soorten. Maar fotograferen kan ook in het groen achter de hoek of vanop het jaagpad langsheen de Schelde. Als ik het op voorhand kan inplannen, huur ik ook al eens graag een fotohut …
Wat zit er in je fototas?
Liefst zo weinig mogelijk, want ik zeul niet graag met veel gewicht. Als het even kan, dan slechts 1 body Nikon Z8 met bij voorkeur de Z-lens 100-400mm. Maar afhankelijk van de bestemming en het doel komt daar een Nikon Z7II met Z-lens 24-120mm bij en/of een éénpoot-statief (Manfrotto) met
Wimberley-kop, een klein driepootstatief (Leofoto) of de grote driepoot (Benro) met een Sirui schommelkop. Ook een dekentje mag niet ontbreken!
Mijn beste foto is :
Nieuwsgierige murene.
Waarom is dit je beste foto?
Ondanks dat deze foto reeds in 2007 werd gemaakt, ben ik dit beeld nog altijd niet beu. Ik kijk er zelfs nog steeds héél graag naar. Murenes (of moeralen) zijn gevaarlijk uitziende roofvissen, maar deze lijkt eerder schuchter en zachtaardig terwijl hij nieuwsgierig komt kijken van over de staart van een soortgenoot. De parasietjes op zijn onderkaak versterken dit gevoel.
Geen enkele andere foto die ik daarna gemaakt heb, blijft zo lang hangen in mijn hoofd …
Kon de foto beter?
Ja hoor! Ondanks een korte sluitertijd die de achtergrond zwart moest zetten, waren er toch nog flarden van het grotje te zien aan de linker zijkant van de foto. Deze heb ik dus moeten verdonkeren, zodat ze de aandacht niet afleiden van het visportret.
Wat is de situatie achter de scène?
Mijn man ik waren op duikreis in Cala Joncols aan de Costa Brava in Spanje. Tot onze verbazing was de instructeur van onze cursus onderwaterfotografie er ook met zijn duikclub uit Roeselare én organiseerde hij die week een onderwaterfotowedstrijd in ons hotel.
Tijdens één van de duiken zag ik twee murenes over en weer zwemmen in een grotje. Plots komt de ene murene over de staart van de andere naar buiten kijken en ik druk af. Ik wist meteen : dit wordt een goede foto! De eerste prijs van de fotowedstrijd was daarmee binnen.
Wat was je uitrusting?
Een Olympus C5060WZ met onderwaterbehuizing en een Inon externe flitser.
Waarom is dit je beste foto?
Ondanks dat deze foto reeds in 2007 werd gemaakt, ben ik dit beeld nog altijd niet beu. Ik kijk er zelfs nog steeds héél graag naar. Murenes (of moeralen) zijn gevaarlijk uitziende roofvissen, maar deze lijkt eerder schuchter en zachtaardig terwijl hij nieuwsgierig komt kijken van over de staart van een soortgenoot. De parasietjes op zijn onderkaak versterken dit gevoel.
Geen enkele andere foto die ik daarna gemaakt heb, blijft zo lang hangen in mijn hoofd …
Kon de foto beter?
Ja hoor! Ondanks een korte sluitertijd die de achtergrond zwart moest zetten, waren er toch nog flarden van het grotje te zien aan de linker zijkant van de foto. Deze heb ik dus moeten verdonkeren, zodat ze de aandacht niet afleiden van het visportret.
Wat is de situatie achter de scène?
Mijn man ik waren op duikreis in Cala Joncols aan de Costa Brava in Spanje. Tot onze verbazing was de instructeur van onze cursus onderwaterfotografie er ook met zijn duikclub uit Roeselare én organiseerde hij die week een onderwaterfotowedstrijd in ons hotel.
Tijdens één van de duiken zag ik twee murenes over en weer zwemmen in een grotje. Plots komt de ene murene over de staart van de andere naar buiten kijken en ik druk af. Ik wist meteen : dit wordt een goede foto! De eerste prijs van de fotowedstrijd was daarmee binnen.
Wat was je uitrusting?
Een Olympus C5060WZ met onderwaterbehuizing en een Inon externe flitser.